Threaded Mode | Linear Mode

guru_m · (This post was last modified: 01-16-2014 12:42 AM by guru_m.)

მამა გაბრიელის საფლავზე მისულმა მთხოვნელებმა სანთლებში ჯამში 4 მილიონი ლარი დახარჯეს
15 January, 2014

მამა გაბრიელის საფლავზე მისულმა სურვილის ასრულების მთხოვნელებმა სანთლებში ჯამში 4 მილიონი ლარი დახარჯეს.
ამის შესახებ “Frontnews”- ს მცხეთის ეპარქიიდან აცნობეს.
„დედა პარასკევას მიერ გაჟღერებულ „სიზმარს“ თითქმის მთელი საქართველო გამოეხმაურა, ასობით ათასმა ადამიანმა მოიყარა თავი და საკმაოდ სარფიანად: მონაზვნებს სანთლების უპრეცედენტო რაოდენობა ჰქონდათ მობილიზებული და ამ დღეების მანძილზე მხოლოდ სანთლების გაყიდვით 4 მილიონი ლარი შემოვიდა“ - განუცხადეს „Frontnews”-ს ეპარქიაში.
შეგახსენებთ, რომ 4 იანვარს სოციალურ ქსელში გავრცელდა ინფორმაცია იმის შესახებ, რომ დედა პარასკევას ჰქონდა ხილვა, რომლის მიხედვით, თუ 7 იანვრამდე მამა გაბრიელის საფლავს 2 რამეს შესთხოვდი, აუცილებლად აგისრულდებოდა. ინფორმაციის გავრცელებისთანავე მცხეთაში, მამა გაბრიელის საფლავთან ათასობით ადამიანი ჩავიდა.

წყარო: http://www.frontnews.ge

2014.01.15
ქუთაისი თბილისში - დეპუტატი ამბობს, რომ არ ხუმრობს

საპარლამენტო უმრავლესობის წევრი, “მრეწველი” ზურაბ ტყემელაძე "ნეტგაზეთთან" საუბარში აცხადებს, რომ აქვს მოსაზრება, რომლის მიხედვითაც თბილისში, რუსთაველის #8-ში მდებარე შენობა და ტერიტორია, შესაძლოა, ქუთაისს გადაეცეს და დეპუტაციამ ამ გზით მოახერხოს საპარლამენტო საქმიანობის ქუთაისიდან თბილისში გადმოტანა. როგორც ტყემალაძემ “ნეტგაზეთს” უთხრა, მისი მოსაზრება, რომელიც თავდაპირველად IPN-მა გამოაქვეყნა დღეს, 15 იანვარს, ხუმრობა არ არის, თუმცა ეს მხოლოდ და მხოლოდ მოსაზრებაა და არა ინიციატივა.

წყარო:http://www.netgazeti.ge

ბერძენიშვილი: სააკაშვილი გმირად არ უნდა გამოვაცხადოთ, მაგრამ არც უნდა დავიჭიროთ
11:40 2014-01-15
"თუ სააკაშვილი უფრო მნიშვნელოვანია, მაშინ უნდა დავიჭიროთ, მაგრამ უნდა ვიცოდეთ, რომ მსოფლიო ამას არ მოიწონებს".

საპარლამენტო უმრავლესობის წევრი ლევან ბერძენიშვილი მიიჩნევს, რომ გამოძიების შემთხვევაში მიხეილ სააკაშვილის დანაშაული აუცილებლად გამოიკვეთება, მაგრამ ქვეყანამ უნდა გააკეთოს არჩევანი ევროკავშირსა და სააკაშვილზე შურისძიებას შორის.

- ამის შესახებ დეპუტატი გაზეთ „ყველა სიახლესთან“ საუბარში აცხადებს და მიდის დასკვნამდე, რომ სააკაშვილი არც გმირად უნდა გამოაცხადონ, მაგრამ არც დაიჭირონ. ამავე დროს, ლევან ბერძენიშვილი ამბობს, რომ დღეს სააკაშვილის რეიტინგი საქართველოს რეიტინგზე მაღალია და მის დაპატიმრებას მსოფლიო არ მოიწონებს:

"ხელისუფლებამ და საზოგადოებამ უნდა გადაწყვიტონ, საქართველო უფრო მნიშვნელოვანია, თუ მიხეილ სააკაშვილი. თუ სააკაშვილი უფრო მნიშვნელოვანია, მაშინ უნდა დავიჭიროთ, მაგრამ უნდა ვიცოდეთ, რომ მსოფლიო ამას არ მოიწონებს. სამწუხაროდ, დღეს სააკაშვილის რეიტინგი საქართველოს რეიტინგზე მაღალია. უღირს კი ეს ქვეყანას, რომელიც ასეთი არჩევანის წინაშეა – ევროკავშირი თუ მიხეილ სააკაშვილზე შურისძიება, ანუ მომავალი თუ წარსული. ეს ამ ხელისუფლების სერიოზული პრობლემაა. ჩემი აზრით, ეს საკითხი შეიძლება, სხვაგვარადაც გადაწყდეს – იგი გმირად არ გამოვაცხადოთ, მაგრამ არც დავიჭიროთ". - ამბობს ლევან ბერძენიშვილი.

წყარო:http://www.newposts.ge

თბილისში „მაკდონალდსის“ ბოიკოტირების კამპანია დაიწყო
11:32 2014-01-14
თბილისში „მაკდონალდსის“ ბოიკოტირების კამპანია დაიწყო, რაც რესტორნის შესასვლელში გაკეთებული წარწერებით დასტურდება.
თბილისში „მაკდონალდსის“ ბოიკოტირების კამპანია დაიწყო, რაც რესტორნის შესასვლელში გაკეთებული წარწერებით დასტურდება. „მაკდონალდსის“ წინააღმდეგ საპროტესტო კამპანია მას შემდეგ დაიწყო, რაც რესტორნების საერთაშორისო ქსელის მთავარ ვებ-გვერდზე გამოქვეყნდა განცხადება, სადაც ნათქვამი იყო, რომ „მაკდონალდსი“ გეგმავს შესვლას იმ ადგილებში, სადაც ჯერ არ არის წარმომადგენლობა გახსნილი:

„ჩვენ წინსვლას აღნიშნული სტრატეგიით განვაგრძობთ, თუმცა სამომავლოდ ჩვენ შესაძლოა შევიდეთ ისეთ ბაზრებზე სადაც ჯერჯერობით ჩვენი წარმომადგენლობა არ არის, მათ შორის აფხაზეთშიც", - ნათქვამი იყო განცხადებაში.

მოგვიანებით, „ნეტგაზეთთან“ საუბარში განცხადებასთან დაკავშირებით კომენტარი გააკეთა ბიზნესმენმა თემურ ჭყონიამ. ინტერვიუდან ირკვევა, რომ „მაკდონალდსი“ ჭყონიას გარეშე ფილიალს აფხაზეთში ვერ გახსნის, თუმცა, თავად ჭყონია აცხადებს, რომ აფხაზეთში ფილიალის გახსნა და მეტიც, „კოკა-კოლას“ შეტანა სწორედ მას აქვს დაგეგმილი. კითხვაზე, შეუშლის თუ არა ამ გეგმის განხორციელებას კანონი „ოკუპირებული ტერიტორიების შესახებ“, ქართველი ბიზნესმენი პასუხობს:

„ყველა კანონი იცვლება, კონსტიტუცია იცვლება ყოველ კვირას და არ შეიძლება, რომ კანონსაც გადახედონ და მივიდეთ ისეთ მომენტამდე რომ რაღაც გადავლახოთ.... ასე როგორ შეიძლება, ასეთი ურთიერთობა ხომ შეუძლებელია”.

„მაკდონალდსისა“ და თემურ ჭყონიას პოზიციამ არაერთგვაროვანი რეაქცია გამოიწვია. სოციალურ ქსელ „ფეისბუქში“ გაჩნდა მოწოდებები „მაკდონალდსის“ ბოიკოტირების შესახებ. ერთერთი პირველი, ვინც ეს იდეა გააჟღერა, რეჟისორი ზაზა სვანაძე იყო: „სალარო თავისუფალია!“ - ამბობენ „მაკდონალდსში“ - ჰოდა, სულ თავისუფალი გექნებათ, ეს რომ თავმოყვარე ქვეყანა იყოს - სამოქალაქო სოლიდარობა უნდა ამას - ვინც მაკდონალდსში შეიძენს პროდუქციას, ის აფხაზეთის დამოუკიდებლობის მხარდამჭერებს აფინანსებს - აი ასე - გავშალოთ კამპანია! სამოქალაქო სექტორო - აბა სად ხართ?“, - დაწერა ზაზა სვანაძემ.

თბილისში, რესტორან „მაკდონალდსის“ შესასვლელთან საპროტესტო წარწერები: „აფხაზეთი საქართველოა!“ ინგლისურ ენაზე გუშინ, ღამის საათებში გაჩნდა. „ნიუპოსტის“ ინფორმაციით, მსგავსი პროტესტი ქუთაისსა და ბათუმშიც იგეგმება.

წყარო: http://www.newposts.ge

ხიდაშელი: მერაბიშვილმა იცოდა, ციხეებში ვიდეოკამერები რა რეჟიმში მუშაობენ
ოთხშაბათი, 15 იანვარი, 2014 - 18:45

საპარლამენტო უმრავლესობის ერთ-ერთი წევრის თინა ხიდაშელის განცხადებით, ყველაზე კარგად ნაციონალურმა მოძრაობამ იცის, თუ როგორ რეჟიმში მუშაობს ვიდეოკამერები სასჯელაღსრულების დაწესებულებებში. ამის შესახებ ხიდაშელმა დღევანდელ პრესკონფერენციაზე თქვა.

"სახალისო შეკითხვა უნდა დავსვა, როგორ ფიქრობთ, საქართველოში ყველაზე კარგად ვინ იცის დღესაც კი, რეალურად რა რეჟიმში მუშაობს სხვადასხვა უწყებაში დამონტაჟებული ვიდეოკამერები, რომელს აქვს 24-საათიანი ჩაწერის რეჟიმი, რომელს - უბრალოდ თვალთვალის ფუნქცია ჩაწერის გარეშე, რა პერიოდულობით ხდება გადაწერა და წაშლა? ყველაზე კარგად ამ ინფორმაციის მატარებელი, ჩემი აზრით, ვანო მერაბიშვილი იყო, ამიტომ ძალიან ნათელი და მარტივი იყო მათი მოქმედება. ჩვენი პრობლემა კი ის იყო, რომ ეს არ ვიცოდით. მათ იცოდნენ, კონკრეტულ სასჯელაღსრულების დაწესებულებაში კამერები რა რეჟიმში მუშაობდნენ", - განაცხადა თინა ხიდაშელმა.

დეპუტატი მიიჩნევს, რომ სასჯელაღსრულების მინისტრის სოზარ სუბარის პასუხისმგებლობის საკითხი მხოლოდ იმ შემთხვევაში შეიძლება დადგეს, თუ მისი ბრალეულობა რაიმეში იკვეთება. ხიდაშელის თქმით, ნაციონალური მოძრაობის მიერ გავრცელებულ ინფორმაციაში და ვანო მერაბიშვილის განცხადებაში არსად არ ფიგურირებს სოზარ სუბარის მიერ რაიმე ტიპის გადაცდომაზე, ან დანაშაულზე საუბარი.

საპარლამენტო საგამოძიებო კომისიის შექმნას კი, ხიდაშელი კატეგორიულად არ ეთანხმება.

"კომისია არის განსაკუთრებული ღონისძიება, რომელიც განსაკუთრებულ შემთხვევებში იქმნება. ეს არ არის ამ ტიპის საქმე", - განაცხადა დეპუტატმა.

ცნობისთვის, ერთიანი ნაციონალური მოძრაობის განცხადებით, სასჯელაღსრულების განმარტებამ აშკარა გახადა, რომ დანაშაულებრივ ქმედებას კრიმინალი ყოფილი მთავარი პორკურორის ოთარ ფარცხალაძის მხრიდან საქართველოს ყოფილი პრემიერმინისტრის ვანო მერაბიშვილის წინააღმდეგ ნამდვილად ჰქონდა ადგილი. გოკა გაბაშვილის თქმით, "პირადად მინისტრმა სუბარმა და სამინისტროს თანამშრომლებმა ჩაიდინეს საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსის 368-ე მუხლით გათვალისწინებული კონკრეტული დანაშაული - მტკიცებულებათა განადგურება. მთელმა პოლიტიკურმა ხელმძღვანელობამ კი საკუთარ თავზე აიღო პოლიტიკური პასუხისმგებლობა და შეეცადა ამ დანაშაულის დაფარვას". დღევანდელ ბრიფინგზე გაბაშვილმა მოითხოვა საპარლამენტო კომისიის შექმნა. ასევე, მისი თქმით, თანამდებობა უნდა დატოვოს სოზარ სუბარმა, რადგან მან "დიდი ალბათობით მონაწილეობა მიიღო მტკიცებულებათა განადგურებაში".

სასჯელაღსრულების, პრობაციისა და იურიდიული დახმარების სამინისტრო აცხადებს, რომ სამსახურებრივი მოკვლევის შედეგად ყოფილი პრემიერმინისტრის ვანო მერაბიშვილის ბრალდებები არ დადასტურდა. მერაბიშვილმა განაცხადა, რომ 13-14 დეკემბერის ღამეს იგი სასჯელაღსრულების დაწესებულებიდან უკანონოდ გაიყვანეს და მთავარ პროკურორ ოთარ ფარცხალაძეს შეახვედრეს და ის მასზე ზეწოლის განხორციელებას ცდილობდა. უწყებამ განცხადება გაავრცელა, რომელშიც აღნიშნავს, რომ სამსახურებრივი შემოწმების შედეგად მერაბიშვილის მიერ მოყვანილი ფაქტები არ დადასტურდა.

"სამსახურებრივი შემოწმების ფარგლებში, გენერალური ინსპექციის მოთხოვნის საფუძველზე, ამოღებული იქნა 377 გბ მოცულობის ვიდეომასალა, რომელიც სასჯელაღსრულების დეპარტამენტის N9 დაწესებულებასა და სასჯელაღსრულების დეპარტამენტს შორის არსებულ მონაკვეთში განლაგებულმა თვრამეტმა სათვალთვალო კამერამ 2013 წლის 13 დეკემბრის 12:00 საათიდან 2013 წლის 14 დეკემბრის 12:00 საათამდე ჩაიწერა. ჩანაწერის დათვალიერებისას საქმისათვის საინტერესო ფაქტობრივი გარემოებები ვერ იქნა აღმოჩენილი", - ნათქვამია განცხადებაში. რაც შეეხება სასჯელაღსრულების დაწესებულებასა და სასჯელაღსრულების დეპარტამენტში არსებული სათვალთვალო კამერების ჩანაწერებს, უწყება აღნიშნავს, რომ 17 დეკემბერს, მერაბიშვილის მიერ განცხადების გაკეთების მომენტისთვის, 13-14 დეკემბრის ჩანაწერი აღარ არსებობდა, "ვინაიდან შენობებში არსებული ვიდეო-სათვალთვალო ტექნიკური საშუალებები, 24 საათის გასვლის შემდეგ, ახალი ინფორმაციის ჩაწერის გამო, ძველ ჩანაწერებს ავტომატურად შლის".

წყარო: http://www.tabula.ge

ჰეროდე, ფსიქოზი და პოსტკომუნიზმი

ეს შენობა რამდენიმე დღის წინ ინტერნეტში ვნახე. ხალხი გამოეხმაურა. დიაგნოზიც დასვეს, ფსიქოზიაო. მეც ავდექი და თავად მოვინახულე. თემქაზე დგას. ერთი უსახური, ბნელი, მახინჯი კორპუსია. გამორჩეული მხოლოდ სახურავი აქვს, სიმეტრიულად განლაგებული ჯვრებით. ფოტო მრავალი რაკურსით გადავუღე, მერე გავაჩერე „მარშუტკა“ და სახლისკენ წავედი. ვიჯექი და ვფიქრობდი: რატომ?...

მე თვითონ ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობა მაქვს, ანუ გამაჩნია შფოთვები, აკვიატებული აზრები და ქცევები. ეს ფსიქიკური დაავადება ძალიან ბევრს სჭირს, მაგრამ მათ უბრალოდ დასახელება არ იციან, მეც პირველად ფსიქოლოგმა მითხრა „ობსესიკი“ ხარო. ვიჯექი და ვფიქრობდი: ე.ი. ერთმა ჩვეულებრივმა ჩემნაირმა ადამიანმა აღმართა ეს შვიდი ჯვარი. ჩვენს შორის განსხვავება კი ისაა, რომ ალბათ ის ფანატიკურად არის შეპყრობილი ეკლესიით, მე კი - არა. ეს მათი ფასადია, ამ შენობის მაცხოვრებლების. ყალბი, ფანატიკური. ფანატიზმი და სიყალბე კი ჩემი დაბადებიდან, ანუ საბჭოთა კავშირის ნგრევიდან მოყოლებული ძვალ-რბილში გვაქვს გამჯდარი.

მახსოვს, ჯორჯ ბუში სანამ თბილისში ჩამოვიდოდა, მთელი მარშრუტი, აეროპორტიდან „თბილისი მარიოტამდე“, ორ დღეში შეღებეს, ააჭრელეს, გადაახალისეს, გზა დააგეს და ა.შ. ფასადი ბუშის წასვლის შემდეგ წვიმამ ჩამორეცხა და ხელში ისევ ჩვენი ბინძური დედაქალაქი შეგვრჩა. ყველაზე სასაცილო ადამიანში ხომ სწორედ ის არის, როცა რაღაცას სხვის დასანახად სჩადის. მაგრამ აქ ჩემთვის სანიშნო ჯვრებზე მეტად, საზოგადოების მიერ ამ ფოტოს აღქმა იყო. ჩვენ ვაკეთებთ მხოლოდ სტიგმატიზაციას, რომ თემქაზე კოლექტიური ფსიქოზია, და არ ვიხედებით იმ ფანჯრებში, იმ კორპუსს მიღმა, სადაც თავად ვცხოვრობთ.

რატომ დაარჭვეს ამ ადამიანებმა ჯვრები? იქნებ გარიყულები არიან და მხოლოდ ეკლესიამ შეიფარა ისინი? 90-ანი წლებიდან მოყოლებული, როცა დენი მხოლოდ ელიტარული უბნების ბობოლებს მიეწოდებოდათ, მაშინ ხომ არ გაწყდა კავშირი? როცა სახელმწიფომ გარეუბნები დაივიწყა, მაშინ ხომ არ გახდნენ ეს რაიონები ცალკე სამყაროები? ვარდების რევოლუციიდან დღემდე გადაღებულ ქართულ მხატვრულ ფილმებში, სატელევიზიო სერიალებში, მუსიკალურ კლიპებში, სად ხდება მოქმედება? მხოლოდ ვერაზე, ვაკეში, სოლოლაკში, პლეხანოვზე. თითქოს დანარჩენ რაიონებში დრო დაპაუზებულია და არავინ ცხოვრობს. ხალხს დღემდე ეშინია საკუთარი ვინაობის გამომჟღავნების. დაგებულია ერთი ბინძური წითელი ხალიჩა, რომელსაც მუდამ ერთიდაიგივენი ტკეპნიან, დანარჩენები კი მათ უცქერენ.

საზოგადოებრივი პრობლემების ქილიკი ერთგვარი პოზაა, რომელშიც ინტელექტუალთა ერთი ნაწილი თავს კარგად გრძნობს და ნამდვილად არ სჭირდება გადაბრუნება. მაგალითისთვის პატრიარქის საშობაო ეპისტოლე ავიღოთ. თორმეტგვერდიან მოხსენებაში, ერის ყურადღება მხოლოდ ხელოვნური განაყოფიერების თემამ მიიქცია. უშვილო დედებს და მათ ქომაგთ ისე შეეშინდათ ილია მეორის, ვითარცა იუდეველთ ჰეროდესი. თუ ოდნავ მეტად ჩავიხედავთ ამ სიტუაციაში, მივხვდებით, მსუბუქად რომ ვთქვათ, გაგვეღიმება კიდეც, როცა დავინახავთ რომ, სწავლული და უწიგნური, უშვილო და შვილიანი, მეზობლები და თანამშრომლები, ერთნაირად წუხან იმაზე, რომ ეკლესიამ ინ ვიტრო განაყოფიერება დაგმო. დიახ, საშობაო ეპისტოლე ღვარძლიანი, კაცთმოძულე და დისკრიმინაციული იყო, მაგრამ როგორც ყოველთვის ამჯერადაც თვალი მოგვეჭუტა საზოგადოებისთვის უფრო მძიმე მესიჯებზე. მაგალითად:

„ყოველივეს თავი და თავი კი ის არის, რომ სეკულარულმა იდეოლოგიამ პიროვნება ღმერთისაგან დამოუკიდებელ არსებად წარმოაჩინა, კვარცხლბეკზე ცოდვით დამძიმებული ადამიანი დააყენა და ყველაფერი მის ინსტიქტებს დაუქვემდებარა, რითაც მდაბალი ვნებითი მიდრეკილებების ლეგიტიმაცია მოინდომა, მორალური და სულიერი ორიენტირები დაუკარგა და ეს ინდივიდუალიზმის საბაბით გაამართლა.“

არც ინტელექტუალთა წრიდან, არც პოლიტიკოსთა დასიდან და არც ჟურნალისტთა კორპუსიდან, არავინ გამოვიდა და განმარტა, რომ სეკულარიზმმა ადამიანი და ღმერთი კი არა - სახელმწიფო და ეკლესია დააშორა. მაგრამ რომელი მმართველი პოლიტიკოსი გაბედავდა ამას? მათი ელექტორატი ხომ საპატრიარქოს მრევლია. მაგრამ უფრო სასირცხვილო საპარლამენტო უმცირესობაა, რომელიც ახლაც კი ვერ ბედავს სეკულარულ ენაზე საუბარს. როგორც ყოველთვის, ახლაც ამოქმედდა პატრიარქის შარავანდედი და ყველამ დაიწყო იმის გამორკვევა, თუ ვინ დაწერა საშობაო ეპისტოლე. ჯოხი კინაღამ შორენა თეთრუაშვილზე გადატყდა, სანამ საზოგადოებრივი მაუწყებლის პირდაპირ ეთერში არ ვიხილეთ, თუ როგორ სთხოვა ჟურნალისტმა მოძღვარ რესპონდენტს შენდობა იმ კითხვისთვის, რომელშიც შორენას ვინაობა უნდა ეკითხა. საპატრიარქოს პროტოპრესვიტერმაც გაშალა ფრთები, და კვლავ შეაყვარა მაყურებელს შორენას ის უჩინარი მარჯვენა, რომლითაც მან ააშენა საქართველოს ეკლესიები და შეიძლება ეპისტოლეც გაარედაქტირა.

და ის სამარცხვინო ჟურნალისტი, რომელიც დასმულ კითხვებზე „მამაოს“ შენდობას თხოვს, კვლავ დარჩება ქართული ჟურნალისტიკის სახედ, სანამ არ გადავხედავთ წარსულს, და არ ვიტყვით, რომ ეს არაპროფესიონალიზმია. ტრაგედია ის კი არ არის, რომ ვინმე სასულიერო პირი სუროგატ დედას და მათ შვილებს ცოდვას აბრალებს, არამედ ის, რომ საქართველო მოწინავეა ევროპაში სუროგატი დედების რაოდენობით. ტრაგედია იმ დედების მდგომარეობაა, რომელთაც საკუთარი სხეულის გაქირავება უწევთ. რამდენი დავფიქრდით, თუ რა მძიმეა დედისთვის შვილის გასხვისება, თუნდაც ის სუროგატი იყოს?... დავსვით კითხვა, თუ რატომ აკეთებენ ისინი ამას? არა, საზოგადოებამ აქაც ფსევდო ჰუმანური პოზა დაიჭირა და დაიწყო საქმის გარჩევა, შორენამ დაწერა ეპისტოლე, თუ - ვინმემ მოსკოვიდან.

დიდი საბჭოთა ტერორის ტრავმები, ჩამონგრეული უზარმაზარი კომუნა და თვითგამორკვევის შეწყვეტილი პროცესი. ყოველ არჩევნებზე დასმული კითხვა:

- რას მიეცით ხმა?

- ხმა მივეცი, ნათელ მომავალს...

და გრძელი ნათელი დღეები. მიუხედავად განვლილი ოცწლეულისა, ჩვენი მიჯაჭვულობა 90-ანი წლების მახინჯ ფასეულობებზე არ გამქრალა. როცა ნანა ექვთიმიშვილის მხატვრულ ფილმ „გრძელ ნათელ დღეებს“ ვუყურებდი, თუ რომელიმე პერსონაჟს ამცირებდნენ, დარბაზი კვლავ იცინოდა. იცინოდნენ, ქალის გატაცებაზე, მთვრალი მამის ჩხუბზე, ძველბიჭურ დამცირებებზე და ა.შ. მაგრამ ისხდნენ ადამიანებიც, რომელთაც რცხვენოდათ და ეტირებოდათ. მთავარი კი აქ მხოლოდ ერთია, რეჟისორმა შესძლო პოსტკომუნისტურ ფასეულობათა სისტემის ნგრევის პროცესის დაწყება. ჯერი კვლავ ჩვენზეა, შეგვიძლია ფილმის ნახვის შემდეგ ჩემს წინ მჯდომი მაყურებელივით მოვიქცეთ და ვაგინოთ რეჟისორს, ან დავადგეთ უფრო რთულ გზას და დავიწყოთ საკუთარი თავის მხილება.

წყარო: http://blogs.netgazeti.ge